دانلود ریمیکس دی جی سعید بهنام من ننداز

Remix Gardane Man Nandaz – DJ Saeid Behnam
دانلود ریمیکس گردن من ننداز دی جی سعید بهنام

---

ریمیکس  گردن من ننداز دی جی سعید بهنام

---

میدونی

آدما هم احترامشون دستِ خودشونه

هم اعتبارشون

هم موندنشون ، هم رفتنشون

هم بردنشون ، هم باختنشون

اینکه چی بودم و چی شد گردنِ من هست

اما اینکه چی بودی و چی شدی رو گردنِ من ننداز

تو دلت خواست که بری ، بیخودی گردنِ من ننداز

تو دلت خواست که وِلی ، دیکه همه لباسات هم که عمداً باز

تو دلت خواست که بچرخی ، لایِ همه مَردای این شهر

تو دلت خواسته همیشه ، دلت میخواد هر بار که این شم

تو خراب کردی یهو طوفان زد به آبادی

بحثِ یه گل دو گل نی همه باغو به گ* دادی

این انقلابو تو کردی توویِ این خونه و رفتی و

هر چی قبضه به ما دادی

تو دلت خواست که بشی درگیرِ حواشی

رفتنی بودی از اول و نشد که هرزه نباشی

تو نخواستی که عوض شی ، هر کاری کنم همینی

واسم آرامش نذاشتی و خب این چیزِ کمی نی

بیخودی گردنِ من ننداز لاشی بازیاتو

بیخودی گردنِ من ننداز

بیخودی حرف از عشق نزن

هیس ، خاموش

بیخود به سرت نزنه پرواز

من باشم اون موها رو از ته میزنم

البته ، انقده سنگین و چرک شده

که نزنی هم میریزه ، کفِ زمینو نگاه

آدم توو هر جمعی وارد میشه

مطاعشو مناسبِ جمع باید انتخاب کنه

اسکل ، جایی که قرار نی بخواری

دیگه مشروب خوردنت چیه؟

مشکلِ تو اینه که طرفت بَبو نبود

خودتو زدی به مستی یه شب و بندو به آب دادی

نفهمیدی چی شد نه؟ من بهت میگم

تو دلت کردش یهو ، هه هوایِ آزادی

وگرنه میفهمیدی با نامحرم زیرِ یه سقف نمیمونن

اونم مست

تو خودت خواستی بخوابی با غریبه

تو نخواستی پاشه از روت

مثلاً بالایی حواست نی

حالا بذار روحِ من دور بشه ازت

روحِ اونم باشه پس تووت

انقد تنهایی بکِش تا از چشات بزنه بیرون

فکر میکردی بگی مست بودی میگم

خب باشه مست بود؟

ولی بی غیرتا عینِ بابات میمیرن

اونی که فکر میکردم پروانمه

یه خفاشِ پست بود

(بی لیاقت ، دوزاری)

یه خفاشِ پست بود

(آویزون ، عه)

بیخودی گردنِ من ننداز لاشی بازیاتو

بیخودی گردنِ من ننداز

بیخودی حرف از عشق نزن

هیس ، خاموش

(خفه شو)

بیخود به سرت نزنه پرواز

بیخودی گردنِ من ننداز کثافت کاریاتو

بیخودی گردنِ من ننداز

بیخودی حرف از عشق نزن

هیس ، خاموش

بیخود به سرت نزنه پرواز

واسه راه رفتن اول باید خزیدن و نشستن و

چهاردست و پا رفتنو یاد گرفت

واسه پرواز کردن اول راه رفتنو

کسی که راه رفتنِ سادشو بلد نی

که فکرِ پرواز نمیکنه

بیخودی گردنِ من ننداز جون به جونت کنن پایینه لولت

انقده پرت و ک*شری که نمیشه سپرد حتی کاری دیگه بهت

انقده بی لیاقتی که حالا حالاها باید گ*ده شه دلت

انقد کم و کودنی ، که نشون میده حتی آیینه کدرت

بیخودی نزن به دست انداز ، دستِ پیش دیگه نگیر که نمیگیره

تو بی من پاره میشی ، ولی با رفتنِ یه جیمی امیر که نمیمیره

گردنِ من ننداز اون مغزِ کوچیکتو

عه ، نون نداری بخوری بدبخت اما یادت نمیره خرید و بوتیکتو

جیبِ خالی پُز عالی ، گو* گو* ناشتا چ*ی پرتقالی

توو خونه ننه بابات باید ، زیرِ قسطِ بانکی بمیری

اینور اما جیم که بدونِ لگ و ، ست نایکی نمیری

ولی یاد گرفتی سفره داری ، اینجا وِگن بیرون مُرده خواری

آآ گردنِ من ننداز اصلا این حالِ مسمومتو

رفتی فقط کم شده یه نخاله از خونه خب

بود و نبودت نداره فرقی برام جونِ تو

مهم نیستی که بکنم پاره الآن ک*تو

گردنِ من ننداز دیگه مشکلا و خرجتو

جمع میکنم دورم همه خوشگلا رو بعدِ تو

از بغلِ ما داری ، چهل کیلو اَ وزنتو

بیا اصاً بلندترین انگشتِ ما هم برا تو

میدونی ، بحثِ لیاقته

قورباغه توو تَشت طلا هم که بذاری

میپَره توو مرداب

(باز میپره توو مرداب)

11228

بیخودی گردنِ من ننداز ، که تو ذاتت خراب بود

از اولش هم حست ، یه حسِ کاذب برام بود

از سرِ شب تا دَم صبح ، فقط یه پایه برا دود

انقده بد که عادی و سرد ، میشدی دائم برام زود

بیخودی گردنِ من ننداز ، که تو ذاتت خراب بود

از اولش هم حست ، یه حسِ کاذب برام بود

از سرِ شب تا دَم صبح ، فقط یه پایه برا دود

انقده بد که عادی و سرد ، میشدی دائم برام زود

بیخودی گردنِ من ننداز ، نه بیخودی گردنِ من ننداز

بیخودی گردنِ من ننداز ، بیخودی گردنِ من ننداز

بیخودی گردنِ من ننداز لاشی بازیاتو

بیخودی گردنِ من ننداز

بیخودی حرف از عشق نزن

هیس ، خاموش

بیخود به سرت نزنه پرواز